Een sup-icoon stopt. Franca Oud van SUP Schermer gaat naar haar lichaam luisteren en draagt het bedrijf over aan Nanda van den Ham van El Kombi Sup, die andere sup grootheid uit Alkmaar. “Maar het voelt goed. Nanda heeft respect voor de deelnemers én de natuur. Daar gaat het om”, zegt Franca.
Woensdagochtend in de Schermerpolder. Franca Oud en Nanda van den Ham lopen lachend rond met hun supboard. Ze hebben net het ene interview achter de rug en maken zich op voor het volgende. En dat lachen, dat lijkt voor het duo wel de standaard te zijn. “Moeten we iets doen voor een leuke foto voor bij het artikel?” Jazeker! reageert de fotograaf van Alkmaar Centraal. De vrouwen gaan naar de Zuidervaart en stappen op de boards. “Het is heerlijk op het water. Lekker rustig en je ziet zoveel… Je ziet wat anders aan je voorbijgaat.” (tekst loopt door onder de foto)
Het is vooral het slepen en in en uitladen van de boards dat voor Franca (links) steeds moeilijker wordt (foto: Alkmaar Centraal)Ondertussen krijgt hond Maple in de gaten dat het baasje het water op is gegaan. “Blijf staan”, roept Franca vastbesloten tegen het dier. Maar Maple blijft aandringen. “Nou ja, kom dan maar op het board”, lacht ze. Maple geniet zichtbaar van de aandacht van Franca en van het water om haar heen. “Ze is echt de koningin van het board. Ze heeft zelfs nog suppend in het tv-programma Klokhuis gespeeld.”
Eenmaal in gesprek blijkt dat we hond Maple ook de schuld mogen geven van de liefde die Franca heeft voor het suppen. Negen jaar geleden was ze volop actief als hondentrainer toen haar oog viel op een honden-supcursus in Loosdrecht. Ze besloot om dat eens te proberen. “Ik was gelijk verkocht. Suppen is het mooiste wat er is. Het is ontspannend en je ziet ook nog veel. Ieder tochtje maak je weer wat anders mee. Er staat soms een koe in het water of er komt een lepelaar voorbij. Het is altijd leuk.”(tekst loopt door onder de foto)
Hond Maple voelt zich als een eh… hond op het water (foto: Alkmaar Centraal)Er is naast het suppen nog iets dat de beide supvrouwen delen. En dat is de liefde en het respect voor de natuur en hun eigen omgeving. Zowel Nanda als Franca houden regelmatig tochten om troep uit het water te halen. Toch wisten ze dat niet van elkaar toen ze elkaar voor het eerst ontmoetten. Bij een verkeerslicht. Franca reed in haar bedrijfsbus en zag de reclame op de bus van Nanda en toeterde om de aandacht te trekken. “We gingen daarna mailen en nu zitten we hier. Ook als vrienden”, vertelt Nanda.
“Dat is in mijn eerste jaar geweest. In 2016 kwam ik door mijn toenmalige vriend in contact met het suppen en ik ben er eigenlijk nooit meer mee opgehouden. Met Franca is het heel prettig samenwerken. We hebben elkaar ook nooit als concurrenten gezien. De binnenstad is echt mijn gebied en hier zitten we in gebied van Franca.”
En dan wordt het 2023. Franca belt Nanda en vraagt haar op serieuze toon of ze op de koffie wil komen. “Ik dacht gelijk dat ik wat verkeerd had gedaan”, lacht Nanda. “Maar dat bleek helemaal niet het geval”, valt Franca haar lachend in de rede. “Ik vroeg haar toen of ze Supschool Schermer wil overnemen. Het wordt mij lichamelijk gewoon te zwaar.” (tekst loopt door onder de foto)
Inmiddels zijn Nanda (links) en Franca (rechts) al jaren vrienden en delen ze hun respect voor de natuur en hun eigen omgeving. (foto: Alkmaar Centraal)Op 24 september houdt SUP Schermer echt op te bestaan, gaat Franca verder. “In het water bij Driehuizen. Daar is het begonnen en zal het voor mij ook stoppen. Ik geef dan letterlijk de peddel over aan Nanda.” Dat die vanaf dan meer op het water in deze voortuin van Alkmaar te vinden zal zijn staat vast. “Ik kan natuurlijk niet overal tegelijk zijn. De stad is mijn kindje, maar Alkmaar kan natuurlijk ook niet zonder die prachtige landelijke omgeving.” Ze kijkt om zich heen en zegt met een weids gebaar: “Dit hoort ook gewoon bij Alkmaar.”
Voor Franca is het belangrijkste dat het suppen met respect gebeurt. “Respect naar de deelnemers, maar ook voor de omgeving. Het is niet de bedoeling dat we de gracht van De Rijp beschadigen of troep achterlaten in de Eilandspolder. Maar dat kan ik met een gerust hart aan Nanda toevertrouwen. Wat dat betreft voelt het ook goed om nu te stoppen.” Nanda vervolgt: “Al ben je er ook nog steeds bij en help je mij waar kan.” Franca: “Ja, natuurlijk. Ik kan tóch niet helemaal zonder.” En opnieuw wordt er gelachen.
Het orginele artikel lees je hier. Richard en Team, bedankt voor het mooie artikel en de pracht foto’s!
